Wydarzenia historyczne
14 lutego 1831 r. miała tu miejsce pierwsza zwycięska bitwa powstania listopadowego. Wtedy to wojska polskie pod dowództwem gen. Józefa Dwernickiego rozgromiły korpus gen. Fiodora Geismara. W 1867 r. Stoczek został pozbawiony praw miejskich za wsparcie powstania styczniowego. Odzyskał je dopiero w 1916 r. W okresie międzywojennym odbywały się tu największe w Polsce i jedne z największych w Europie targi końskie. Po wybuchu II wojny światowej miasto zostało spalone przez najeźdźcę. W latach okupacji w Stoczku oraz jego okolicach działały oddziały partyzanckie, m.in. oddział kpt. Ostoi. Miejscowość była przejściowo siedzibą gminy Prawda.
Postaci historyczne
Walory przyrodnicze
Ukształtowanie powierzchni zarówno w samym Stoczku, jak i w okolicy jest wyjątkowo urozmaicone, a malowniczości swojskiemu krajobrazowi dodają zalesione wzgórza, które wznoszą się do 200 metrów n.p.m. Główną oś przyrodniczą i krajobrazową miasta stanowi dolina rzeki Świder. Północno-wschodnia część miasta położona jest w Łukowskim Obszarze Chronionego Krajobrazu. W ciągu wieków miasto rozbudowało się na dwóch przeciwległych wzgórzach morenowych na południowym krańcu Wysoczyzny Siedleckiej. Na wzgórzu północnym o wysokości 173 m, opadającym stromym stokiem w kierunku południowo-zachodnim, leży starsza część miasta z rynkiem, zamienionym po wojnie w zadrzewiony skwer, przy którym do 1939 r. znajdował się ratusz i gdzie do dziś stoi neogotycki kościół i przedwojenny Dom Społeczny z siedzibą OSP i MOK. Z cmentarza parafialnego rozpościera się malowniczy widok na dolinę Świdra, stawy i zalesione pagórki za rzeką, zwane „Izydorami”. Na wzgórzu południowym o wysokości 177 m, przechodzącym w kierunku wsi Mizary w płaskowyż przecięty linią kolejową Łuków – Pilawa, sąsiadującą z lasem Chojniak, który dzisiaj spełnia funkcję miejskiego parku.
Zabytki
Miejsca pamięci
Pomnik gen. Józefa Dwernickiego – usytuowany w centralnym punkcie miasta na placu Tadeusza Kościuszki przy ul. Piłsudskiego. Idea budowy pomnika zrodziła się w połowie lat 80. XX w. Odlew popiersia wykonał Zygmunt Kaczor, lokalny artysta rzeźbiarz, a brązu dostarczyła społeczność stoczkowska. Całkowity koszt odlewu sfinansowało Ministerstwo Kultury i Sztuki. Odsłonięcie pomnika nastąpiło w 160. rocznicę wybuchu powstania listopadowego.
Pomnik Tadeusza Kościuszki – historia tego pomnika zasługuje na uwagę, ponieważ mimo tego, że gen. Tadeusz Kościuszko nigdy nie był w Stoczku i nie miała tu miejsca żadna bitwa w czasie powstania, społeczeństwo Stoczka postanowiło uczcić 100. rocznicę śmierci wielkiego Polaka, dając w ten sposób dowód swojego patriotyzmu. Pomnik wykonali stoczkowscy murarze ze składek mieszkańców Stoczka. Odsłonięcia pomnika dokonano 15 października 1917 r.
Pomnik Ignacego Braulińskiego – został odsłonięty w 1928 r., w 10. rocznicę śmierci Ignacego Braulińskiego. Fundatorami byli towarzysze broni – członkowie POW. Usytuowano go przy obecnej ul. Sikorskiego przy skrzyżowaniu z ul. Piaski. Wykonany został z betonu przez stoczkowskich murarzy. Pierwotnie ogrodzony był niskim, drewnianym płotkiem.
Pomnik poświęcony mieszkańcom Stoczka, którzy zginęli w II wojnie światowej – pomnik został wzniesiony przy ul. Józefa Piłsudskiego w dniu 11 maja 1947 r. Inicjatorem budowy była Miejska Rada Narodowa. Pomnik symbolizuje walkę społeczeństwa Stoczka o wolność w różnym okresie dziejów oraz jest wyrazem hołdu tym, którzy w tej walce zginęli. Wykonali go miejscowi rzemieślnicy. Pomnik wzniesiono w miejscu stracenia rewolucyjnego burmistrza Stoczka z czasów powstania styczniowego, co upamiętnia tablica umieszczona w 150. rocznicę wybuchu powstania.
Pomnik ppłk. Wacława Rejmaka „Ostoi” – pomnik ma kształt obelisku. Jest to duży głaz polny umieszczony na niskim cokole z przymocowaną tablicą i orłem. Usytuowany przy ul. Piłsudskiego na wysokości ul. Ostoi. Lokalizacja na tym niewielkim skwerku nie jest przypadkowa. Ulicą Ostoi udawali się podkomendni „Ostoi” w kierunku Zabiela i Róży do obozu leśnego w Jacie. Ponadto przy tej ulicy, w domu Stanisława Budzyńskiego, mieściło się Dowództwo Obwodu AK Łuków.
Kwatera wojenna – wzniesiona na miejscowym cmentarzu przy ul. Kościelnej w 1996 r. w czasie obchodów 450. rocznicy nadania Stoczkowi praw miejskich. Centralną część kwatery stanowi murowana Ściana Pamięci z tablicami zawierającymi nazwiska żołnierzy Armii Krajowej i Wojska Polskiego ze Stoczka i okolic walczących w czasie II wojny światowej, w pobliżu usytuowane są groby zmarłych kombatantów.
Krzyż Powstańców Styczniowych – znajduje się na starym niegrzebalnym cmentarzu przy ul. Polnej, na miejscu dwóch zbiorowych mogił powstańców z bitwy pod Różą i Kapicami. Na bramie cmentarza pamiątkowa tabliczka przytwierdzona w 150. rocznicę wybuchu powstania.
Pomniki Żołnierzy Armii Krajowej – przy dworku Izydory (ul. Nowoprojektowana 1) jest usytuowany Dąb Pamięci i kamienny obelisk poświęcony żołnierzom Armii Krajowej, przed wejściem do dworu znajduje się pomnik poświęcony jego właścicielom – Alinie i jej synowi Adamowi Nenckim, którzy także byli żołnierzami AK.
Pomniki turystyczne
Ośrodek „Izydory” – wiąz szypułkowy, sosna pospolita (przy ul. Nowoprojektowanej)
północna część uroczyska Dębek – aleja grabowa, 7 świerków pospolitych
Szlaki turystyczne
Przez obszar miasta Stoczek Łukowski przebiegają trzy szlaki rowerowe: czerwony o długości 2,4 km (główna nitka Szlaku Ziemi Łukowskiej), zielony o długości 2 km i czarny o długości 0,3 km (szlaki lokalne).
