Wydarzenia historyczne
Okolice Stoczka Łukowskiego były doświadczane przez działania wojenne. Najlepiej znana i opisana jest bitwa pod Stoczkiem z czasów powstania listopadowego. Rozegrała się ona 14 lutego 1831 r. w okolicach wsi Zgórznica. Była pierwszym wygranym starciem wojsk Królestwa Polskiego w wojnie polsko-rosyjskiej z 1831 r. Korpus polski dowodzony przez gen. Józefa Dwernickiego zwyciężył dywizję rosyjskiego gen. Fiodora Geismara. Również podczas powstania styczniowego intensywne działania zbrojne objęły Lubelszczyznę i ziemię łukowską, w tym tereny gminy Stoczek Łukowski. To tutaj działał ks. Stanisław Brzóska. W samym Stoczku, jak również w jego okolicy stoczono kilka ważniejszych potyczek, a nawet bitew z wojskami carskimi. W okresie I wojny światowej na terenie gminy działała Polska Organizacja Wojskowa, która w listopadzie 1918 r. przejęła władzę w Stoczku i okolicy. Na mocy ustawy tymczasowej z sierpnia 1919 r. utworzono województwo lubelskie. W jego skład wszedł powiat łukowski w prawie niezmienionym kształcie. Podczas II wojny światowej na terenie gminy działał ruch oporu przeciwko okupantowi. W bardzo krótkim czasie mieszkańcy zorganizowali się w oddziałach najpierw Służby Zwycięstwu Polsce, następnie Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej.
Walory przyrodnicze
Gmina położona jest na Wysoczyźnie Żelechowskiej oraz Równinie Łukowskiej. Charakteryzuje się malowniczym krajobrazem urozmaiconym licznymi lasami i niewielkimi wzgórzami. Ze względu na swoje walory i urozmaiconą rzeźbę terenu okolice Stoczka Łukowskiego nazywane są Szwajcarią Podlaską. Niezwykle urokliwe zakątki znajdziemy głównie w dolinie rzeki Świder, której wijąca się linia brzegowa i malownicza panorama z żeremiami i tamami bobrów jest szczególnie ceniona przez miłośników fotografii. To także raj dla wędkarzy – wody Świdra mają bogatą ichtiofaunę. W całym jego dorzeczu występują 24 gatunki ryb. Najczęściej poławiane przez wędkarzy są: klenie, jazie, płocie, jelce, krąpie, wzdręgi, okonie i szczupaki. Z terenem gminy graniczą następujące rezerwaty przyrody: Rezerwat Dąbrowy Seroczyńskie (należy do sieci NATURA 2000), Rezerwat „Kulak”, Rezerwat „Jata”, Rezerwat „Topór” oraz Lasy Łukowskie.
Szlaki turystyczne
Przez teren gminy przebiega Szlak Ziemi Łukowskiej: główna trasa czerwona oraz lokalne szlaki dojazdowe: zielony, czarny i żółty.
Zabytki techniki
Wśród zabytków techniki najliczniej występowały obiekty służące do mielenia zboża na chleb i paszę. Ze względu na potencjał, jaki dawała rzeka Świder, były to głównie młyny wodne. Do dziś zachował się jeden młyn wodny, przerobiony później na elektryczny – w Wólce Poznańskiej.
Miejsca pamięci
Warto też zobaczyć
ZGÓRZNICA
– cegielnia, gdzie można obejrzeć wypiętrzające się osady okresu trzeciorzędu (starszy okres ery kenozoicznej); w pobliżu cegielni kręcono niektóre sceny do filmu „Noce i Dnie”.
NOWA PRAWDA
– park podworski o powierzchni 7,23 ha. Na terenie parku zachował się budynek podworski. Obecny właściciel prowadzi tu gospodarstwo. Na terenie parku rośnie część drzew z drzewostanu pierwotnego, są to głównie kasztanowce oraz fragment alei grabowej. W parku znajdują się też 3 stawy rybne.
WÓLKA POZNAŃSKA
– drewniany młyn wodny z XIX w. to jeden z największych i najcenniejszych obiektów w tej grupie w skali regionu.
ZABIELE
– domek myśliwski, miejsce odpoczynku turystów przy świetlicy wiejskiej, ruiny młynu wodnego, malownicza dolina rzeki Świder, do zobaczenia: meandry, żeremie i tamy bobrowe, krajobraz doliny Świdra i wzgórz morenowych rozcinanych przez rzekę; Minizoo – gospodarstwo pasjonatów ptaków (m.in. strusie, kaczki, pawie, bażanty).
JAGODNE
– stawy rybne – miejsce dla miłośników wędkowania.