Karol Paweł Czaykowski (1847–1914) - urodził się w Zastawiu jako najstarszy syn Teofila Czaykowskiego i Emilii z Rozwadowskich. Nazywany jest inżynierem z Zastawia. Od 1872 r. pracował jako dyrektor przy budowie kolei terespolskiej. Następnie budował linię Łuków – Lublin. W 1892 r. został dyrektorem Towarzystwa Akcyjnego Fabryki Machin i Odlewów K. Rudzki i S-ka, kierował kołem przemysłowców działającym przy Muzeum Przemysłu, a także zakładami górniczymi w Starachowicach. W 1910 r. na stałe zamieszkał w Warszawie i od tego czasu angażował się w przedsięwzięcia natury społecznej i przemysłowej. Jak podawała prasa: „Budowa kolei podjazdowych, hal targowych i wiele innych prac jemu w znacznej mierze swoje urzeczywistnienie zawdzięczają”. Zaś po jego śmierci gazety odnotowały: „oddawał poważne usługi sprawom krajowym. Posiadając głęboką wiedzę zawodową obok gorącego poczucia obywatelskiego, zjednał sobie powszechny szacunek i wielką powagę w polskich kołach przemysłowo-technicznych”.